Dominikana to karaibski raj! Tak mówią ci, którzy pojechali tam w wersji all inclusive. Ale wystarczy, że zrobicie krok poza strzeżone strefy dla turystów, i wciągnie was zupełnie inny świat, którego najsilniejszym żywiołem, najważniejszym bóstwem, najpopularniejszą walutą i największym przekleństwem jest seks. Tu nawet dyktatorzy w równym stopniu opętani są władzą, jak i seksem, obalają ich kobiety, które im nie uległy, a seksualne skandale demaskują dziennikarki które uważa się za seksbomby. W podróż po Dominikanie Mirosław Wlekły, zamiast przewodnika, zabrał powieść noblisty Mario Vargasa Llosy Święto kozła. Z raju na plaży wędruje na samo dno karaibskiego piekła. Choć od 2013 roku, kiedy zbierałem materiał do tej książki, mija właśnie dziesięć lat, to niewiele straciła na aktualności. Republika Dominikany pozostaje symbolem turystycznego raju dla bogatych, w którym przybywa turystów z Polski i niewolniczo wykorzystywanych robotników z sąsiedniego Haiti. Seksualna eksploatacja wciąż nie jest dość piętnowana, a księżowska pedofilia ujawniana. No i żaden z negatywnych bohaterów tego reportażu nie poniósł oczekiwanej kary. MIROSŁAW WLEKŁY Lubię, kiedy książki mnie zwodzą, usypiają, a później przywalają tak, że trudno się pozbierać. To miała być książka o słonecznej Dominikanie, w której alkohol leje się strumieniami, a „najpopularniejszą walutą i największym przekleństwem jest seks” – jak czytamy na okładce. Tymczasem jest o czymś zupełnie innym. To książka o sekrecie. RAFAŁ HETMAN, reporter, autor m.in. książki Izbica, Izbica O AUTORZE: Mirosław Wlekły, reporter, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego i Polskiej Szkoły Reportażu. Autor książek: Tu byłem. Tony Halik (2017), Raban! O Kościele nie z tej ziemi (2019), Gareth Jones. Człowiek, który wiedział za dużo (2019), Przygoda dzika Toniego Halika (2021), Górski. Wygramy my albo oni (2021), Jadą Haliki przez Ameryki (2022). FRAGMENT KSIĄŻKI: „Pierwszy karaibski ośrodek all inclusive powstaje w 1976 roku na Jamajce. Rosną kolejne, ale tradycyjne firmy turystyczne przyglądają się im z przymrużeniem oka. Potem pobłażliwość zmienia się w niedowierzanie, aż w końcu same zostają zmuszone, by kopiować model Blitza – wszystko, czego turysta potrzebuje do szczęścia, ma znaleźć się na terenie hotelu. Klienci niemal całą kasę zostawiają u jego właściciela, który do tego nie musi się już obawiać, że oszukają go pracownicy: w obiegu nie ma gotówki. Liczba pokoi w karaibskich hotelach all inclusive rośnie lawinowo: w 1988 roku było ich siedem tysięcy sześćset. W 1993 roku już dwa razy więcej. W 2012 roku do Dominikany przyjeżdża ponad cztery i pół miliona turystów. Za swoje wczasy i wycieczki płacą prawie pięć miliardów dolarów. To połowa wartości całego eksportu Dominikany”.
